Woodcrock 12 het die naweek gebeur by Blue Moon (naby Nelspruit in Mpumalanga). Ek het die Vrydag afgevat by die werk en besluit om so 9 uur uit Pretoria te ry. Ek en Nino het eers gou ‘n detour gekap Sundra toe om my goeie vriend Potskerf op te pik en voor jy kon skree “Nelsparta” was ons twee uur die middag by Die Stoep vir ons eerste bier van die naweek.
Ons het so bietjie in Nelspruit verdwaal (thanks to Waze wat moontlik gerook was), maar ons was darem net voor 3 uur by Blue Moon om ons tente te pitch en nog bier te drink in die bar. Wat gevolg het was een befokte jol Vrydag en Saterdag. Die Saterdag oggend trippie Nelspruit toe vir breakfast by The Lapa (vir net 35 bucks nogal) was ook befok gewees.
Ek wil nie doekies omdraai nie, so hier is ‘n paar redes hoekom Woodrock 12 ‘n lekker jol was:
Blue Moon is ‘n amazing venue: Blue Moon het toegemaak in 2014, maar daar gebeur nog so 2 of 3 parties ‘n jaar daar. Die venue is ‘n natuurlike amfiteater, so die sound klink nogals befok. Daar is menigde artists in die Suid-Afrikaanse musiekbedryf wat hierdie venue as een van hulle gunsteling plekke in die land genoem het om by te speel.
Conrad het gemention dat daar actually 2,500 mense by Bok Van Blerk se show was ‘n paar jaar terug. Die fotos en ander memorabilia (soos Shaun van Seether / Saron Gas se baadjie, The Parlotones se mikrofoon en Van Coke Kartel se drom simbaal) in die bar is living proof van die impak wat hierdie klein venue buitekant Nelspruit vroeër jare op die SA Music Scene gehad het.
Die badkamers was skoon, die bar service was flink en mense van Blue Moon is baie vriendelik. Dis baie sad dat daar nie baie shows by hierdie venue gehou word nie…
Die line-up was top notch gewees: Vrydag aand is ‘n bietjie van ‘n blur, maar ek kan onthou dat ek Face Jackson, Jack Parow, Jonathan Peyper, Tidal Waves, After Robot en Soil 7T7 se sets baie geniet het. Baas De Beer het ook lekker tunes gespeel voor ons verkas het tent toe.
Saterdag was ‘n lang dag, chock-en-block vol briljante musikale vertonings van puik kunstenaars. Piksteel en The Third Gunman het dinge aan die gang gekry, Naming James het ons remind om ons self nie te ernstig op te vat nie, Andra het ons weggevoer na ‘n tyd en plek toe waarvandaan ons nie wil terugkom nie, Klopjag het goeie memories terug gebring van die middel 2000’s, Zionruts Family het die Reggae fans in ons uitgebring, Akkedis het ons trots African laat voel, Monkeys in Boots het ons aan die dans gekry, Feed The Wolf het ons breine gebreek met hulle experimental Blues, Cutting Jade het ons flashbacks gegee na die vroeë 2000’s, Crimson House het ons herinner hoekom hulle een van die beste live acts in SA is, The Black Cat Bones het die rock fans in ons uitgebring en The Lectric Monks het weer aan die dans gekry voordat meeste van ons ge-crash en ge-burn het in die vroeë oggendure van Sondag. Ek dink nie mens kon vir ‘n beter line-up vir ‘n festival (wat net R200 ‘n ticket gekos het) gevra het nie.
Die Booze was Cheap: Dit was net R20 vir ‘n bier of R20 vir ‘n dubbel Klipdrift en coke. Die shooters was ook reasonably geprys gewees. Pryse soos dié veroorsaak dat mens ‘n moerse lekker party het by ‘n amazing venue waar befokte bands speel. Festival en events organizers mag maar dit neerskryf #justsaying
Eks gatvol daarvoor om R50 vir ‘n dubbel karate water en Coke te betaal by party plekke in Joburg en Pretoria. (En blykbaar is R20 vir een duur in Nelspruit, nogals).
Die vibe was beide lekker rustig en lekker hectic gewees: Woodrock 12 se vibe was nogals hectic op Vrydagaand, maar dinge het darem bietjie kalmeer en almal kon relax deur die meeste van Saterdag. Ek is seker daar was weer ‘n paar eende wat die dam onder hulself uitgeruk op Saterdagaand, maar die meerderheid van die mense het nie.
Meeste mense wat daar om te relax saam hulle rock ‘n roll “familie” en om goeie musiek te luister. Die ouens en girls wat deurgeparty het Saterdag het hulle rock ‘n roll brothers en sisters wat vroeg gaan slaap het Sondag oggend ontmoet vir ‘n koppie koffie / biertjie terwyl hulle die Money fight gekyk het op ‘n big screen. Omtrent almal was nice met mekaar gewees, en ek weet nie van julle nie, maar ek like dit kwaai.
Ek wil uit die diepte van my hart dankie se vir Conrad Jamneck omdat hy sy “familie” na Woodcrock 12 toe genooi het. Dankie vir ‘n befokte birthday party bra! Dit was die eerste keer wat ek by Blue Moon was, maar verseker nie die laaste keer nie. Sien julle volgende jaar by Woodcrock 13!
Wees op die uitkyk vir gereelde opdaterings in die Opinion en Music kategoriëe op Running Wolf’s Rant.
